به گزارش ميراث آريا (chtn)، اگر چه اين کانال‌ها بيش از 40 فوت عرض داشتند اما بر اثر پوششي از رسوبات و گل و لاي حاصل از طغيان سيلاب‌هاي چند صدساله تنها از طريق عکس هاي هوايي قابل رويت بودند.

مارتين ردينگ، عضو موسسه پژوهش‌هاي باستان‌شناسي اسکاتلند گفت: اين کانال‌ها کاملا زير گل و لاي سيلاب‌هاي 800 ساله مدفون شده بودند.

وي با اشاره به اينکه اين پروژه يکي از مهمترين آثار قرون وسطي در اين منطقه است افزود: با نگاهي عميق به چگونگي احداث اين آب راه مي‌توان فهميد که نيروي انساني فوق‌العاده و بسياري طي سال‌ها موفق به ساخت آن شده بودند.

باستان‌شناسان معتقدند اين آب راه محل عبور کارگران و حمل سنگ‌هايي بود که در زمان حکومت وايکينگها در اين منطقه براي ساخت معابدشان مورد استفاده قرار مي‌گرفت./109

انتهای پیام/